Co to jest badanie migawkowe?
Badanie migawkowe to statystyczna metoda pomiarowa, której celem jest analiza pracy pracownika lub maszyny. Metoda ta jest prostszą alternatywą dla chronometrażu, który wymaga ciągłego pomiaru czasu i czynności.
W praktyce, badanie migawkowe polega na cyklicznej obserwacji badanego miejsca i zapisu, co się w danym momencie dzieje. Metoda ta bazuje na założeniu, że ilość wystąpień danej czynności czy zjawiska jest proporcjonalna do czasu trwania tych wystąpień. Inaczej mówiąc – jeśli dana czynność stanowiła 40% wszystkich czynności, przyjmuje się, że trwała ona 40% dostępnego czasu.
W dalszej części artykułu znajduje się krótkie case study. To opis przykładowego badania, które było wykonywane na stanowisku pakowania w pewnej firmie.
Przykład badania migawkowego
Celem badania było określenie, ile czasu pracownik spędza na czynności dodanej (jaką jest w tym przypadku pakowanie) a ile na czynnościach, które można próbować eliminować (tzw. muda).
Pomiar był wykonywany przez 2 godziny, obserwacje następowały co 30s, czyli w sumie wykonano 240 pomiarów. Na przygotowanym wcześniej formularzu zostały zapisane wykonywane przez pracownika czynności, w trakcie pomiaru wystarczyło więc stawiać kreseczki przy odpowiedniej czynności. Pomiar taki jest więc bardzo łatwy w wykonaniu. Podczas pomiaru pracownik wykonał kilka dodatkowych czynności, które nie zostały wcześniej uwzględnione na liście. Zostały one oczywiście dopisane na bieżąco.
Wyniki pomiarów pokazuje tabela oraz wykres:
| obserwowana czynność | ilość wystąpień | szacowany czas czynności |
| owijanie produktu | 60 | 25% |
| rozmowa przez telefon komórkowy | 50 | 21% |
| klejenie taśmą | 40 | 17% |
| rozmowa z kierownikiem zmiany | 38 | 16% |
| opuszczenie stanowiska w niewiadomym celu | 20 | 8% |
| pobranie papieru | 12 | 5% |
| przewożenie pełnej palety | 12 | 5% |
| wymiana taśmy na dyspenserze | 8 | 3% |
Trzeba pokreślić, że np. liczba 38 przy czynności rozmowy z kierownikiem zmiany nie oznacza, że pracownik rozmawiał 38 razy, ale że był w trakcie tej rozmowy w czasie 38 pomiarów. Nie ma tu znaczenia, czy była to jedna długa rozmowa czy wiele krótszych.
Zgodnie z zasadą badań migawkowych można przyjąć, że pracownik przez 42% swojego czasu wykonywał wartość dodaną, pokazuje to więc potencjał stanowiska do optymalizacji.
Badania migawkowe – wnioski
Podsumowując, opisana powyżej metoda jest dość prostym w użyciu sposobem na wykonanie pomiarów na danym stanowisku pracy. Nie jest ona uciążliwa dla pracownika (pomiar można wykonać z większej odległości albo nawet przez kamerę), jest również dużo wygodniejsza dla analizującego i to zarówno podczas obserwacji jak i obróbki danych.
Badanie migawkowe może zostać użyte także w mniej standardowym celu. Przykładowo jeśli przechodzimy w miarę regularnie przez obszar produkcji (albo np. wchodzimy do sklepu czy urzędu), to zakładając losowość naszej obserwacji (czyli. np. nie przechodzimy głównie w czasie przerw, albo o innych stałych czy charakterystycznych porach), to nasze obserwacje również możemy traktować jako badanie migawkowe. Wynika z tego, że jeżeli np. na 10 przypadków 3 razy pracownik stoi z powodu awarii maszyny albo braku półproduktu, można przyjąć, że maszyna stoi z tego powodu przez 30% czasu. Podobnie z urzędnikami czy pracownikami sklepu. Jeśli na 10 przypadków przykładowy urzędnik rozmawia przez telefon 2 razy, można przyjąć, że 20% swojego czasu spędza przy telefonie.
Jest to oczywiście podejście nieoczywiste i trochę dyskusyjne, ale może być pomocne w systematyzowaniu obserwacji.
Zainteresowała Cię tematyka badań migawkowych? Weź udział w szkoleniu Luqam i poznaj również inne metody standaryzacji pracy lub obejrzyj kurs Working Time Standardization.
